Konrad Szabelewski pseudonim „Lew”
22 lutego obchodziliśmy Dzień Braterstwa Światowego Skautingu z tej okazji przyjacielskie pozdrowienie przesłał nam z Monako Przyjaciel Druh Konrad Szabelewski.
Pragniemy przybliżyć Państwu sylwetkę wybitnego architekta, który swoje młode lata poświęcił harcerstwu, najpierw wstępując w 1937 r. do gromady Zuchów przy 43 W.D.H. im Bolesława Prusa, by następnie po wybuchu II wojny światowej zaangażować się w działalność konspiracyjną Szarych Szeregów.
Tak wspomina początki tej działalności: „Po roku przygotowań (jesienią 1940 roku), zaprowadzili nas na "prawdziwą" zbiórkę która odbyła się gdzieś na Pradze. Dowiedzieliśmy się tam, po przedstawieniu starych "podrobionych" legitymacji szkolnych (rok urodzenia 1930-ty był przerobiony na 1928-my), że zostaliśmy włączeni do organizacji noszącej nazwę "Tajne Harcerstwo" i podzielono nas na patrole, po 6-ciu chłopców”.
Druh Szabelewski w tym czasie zaangażowany był w Mały Sabotaż, uczestniczył w akcjach dywersyjno-informacyjnych, również tych wymierzonych w kolaborantów oraz w służbę pomocniczą przy akcjach starszych harcerzy na terenie "getta".
W 1943 r. zostaje pod-patrolowym Aleksandra Müllera ps. « Julek », patrolu "Dębów" w 39 Z.D.H. na Ochocie. Przyrzeczenie harcerskie i AK -owskie, złożył na ręce druha Jerzego Gizowskiego, dn. 28 lipca 1944 roku.
Wspomina: „W czasie wybuchu Powstania Warszawskiego 1 -go sierpnia o godz. "W", niepodobieństwem było przedostać się przez Towarową (ul.) i przez Plac Zawiszy do Grójeckiej aby dotrzeć na ulicę Słupską, gdzie "Julek" wyznaczył zbiórkę patrolu. Zostałem więc przy plutonie hm. ppr. "Molmara", bez konkretnego przydziału ale na każde zawołanie do wszelkich zajęć pomocniczych , początkowo budowa barykad, poczta, służba przy butelkach (samo-zapalających), noszenie amunicji, a ponadto zostałem "adjutantem" strz. "Małego" (Staśka Gąsiora), z którym serdecznie się zaprzyjaźniłem.” I tak przyłącza się do Zgrupowania „Chrobry II”.
7 -go października 1944 r. w czasie ewakuacji z Warszawy z ludnością cywilną trafia do obozu przejściowego w Ursusie a następnie towarowym wagonem zostaje przewieziony do Oświęcimia. W 1945 r wraca do Warszawy by włączyć się w działalność harcerską (8 WDH). W roku 1949 (likwidacja ZHP przez ówczesny reżim), przechodzi ponownie do konspiracji, która trwa do października roku 1956-go. Na rozkaz phm. S. Sosnowskiego, wznawia służbę organizując 8WDH.
W 1957 r. opuszcza Polskę i mieszka poza nią do dziś.
MSz
